به گزارش راسخون به نقل از کتاب علل الشرایع ، ابوحنیفه بر حضرت امام صادق(ع) وارد شد، امام به او فرمودند: ای ابوحنیفه این طور شنیده ام که تو قیاس می کنی؟

ابوحنیفه گفت: بلی، قیاس می کنم.

 

حضرت فرمودند: قیاس مکن، زیرا اولین کسی که قیاس کرد ابلیس بود که به حق تعالی عرض کرد: مرا از آتش و آدم را از گل آفریدی. چگونه من به او سجده کنم؟ پس ابلییس در این کلامش بین آتش و گل قیاس نمود در حالی که اگر نور بودن آدم را با نور بودن آتش مقایسه می کرد به برتری بین دو نور پی می برد و تصدیق می کرد که یکی از دیگری صفا و جلایش بیشتر است. باری تو که ادعای قیاس می کنی در سر خود برای من قیاس کن و خبر ده به من از دو گوش خود که چرا ماده تلخ در آن است؟

ابوحنیفه گفت: نمی دانم.

 

حضرت فرمودند: پس تو نمی توانی در سر خود قیاس نمایی حال چگونه در حلال و حرام خدا قیاس می نمایی؟

 

عرضه داشت: ای فرزند رسول خدا! شما از آن به من خبر دهید که چرا ماده تلخ در آن می باشد؟

 

حضرت فرمودند: خدای عزوجل به خاطر این گوش ها را تلخ کرده که هیچ جنبنده ای در آن داخل نمی شود مگر آن که می میرد و اگر چنین نمی بود، حشرات انسان را می کشتند.

 

و خداوند مهربان لب ها را شیرین قرار داد تا بشر طعم شیرینی و تلخی را حس کند و چشم ها را شور گردانید به خاطر این که چشم ها پیه بوده و اگر ماده شور در آن نباشد، آب می شوند. و در بینی رطوبت روان قرار داد به خاطر این که هیچ دردی و آفتی در سر پیدا نمی شود مگر آن که این رطوبت آن را خارج می کند و اگر این رطوبت نمی بود، مغز سفت و سخت می شد و کرم می گذارد.

/7432/